Stel.
Je kijkt dwars door de gevel van een flatgebouw.
Je kan de bewoners stiekem begluren.
Je ziet hoe ze leven.
Naast elkaar, gescheiden door dunne muren.
Met elkaar, want de muren hebben oren. En ogen. En een neus misschien.
Elke bewoner heeft zijn gewoontes en rituelen.
Elke flat heeft zijn beperkingen en ongemakken – te smal, te laag, te scheef.
En dan gebeurt er iets. Iets dat het dagdagelijkse doen en laten verstoort.
Iets dat de bewoners noopt tot actie en samenwerking.
Alle deuren gaan open..

STUCK toont een dwarsdoorsnede van een mini-samenleving. Net als NIPT, gecreëerd door Judith de Joode en Rutger Remkes, is dit een woordeloze voorstelling. Beeld en geluid roepen een hele wereld op. Iedere ruimte en elke bewoner heeft zijn eigen klank. Geluiden van rinkelend vaatwerk vermengen zich met pruttelende koffiemachines, hongerige huisdieren, lekkende kranen en schurende scharnieren... Samen vormen ze een symfonie. Of is het een kakofonie?

STUCK is een tragikomische voorstelling voor jong en oud, die de mens met een flinke dosis mededogen op de korrel neemt – met een knipoog naar George Perecs roman ‘Het leven een gebruiksaanwijzing’.